Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Greek Rowers

Greek Rowers

ΕΚΟΦΝΣ: "Έφυγε" ο Στέλιος Κυπριώτης

Posted: 13 Jun 2014 02:53 AM PDT


Φτωχότερος είναι από το απόγευμα της Πέμπτης ο κόσμος της ελληνικής κωπηλασίας. Ο Στέλιος Κυπριώτης έφυγε από την ζωή σε ηλικία 71 ετών αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

Παλιός αθλητής και πρωταθλητής της κωπηλασίας με τα χρώματα του ΝΑΣ και του Ομίλου Ερετών ο εκλιπών είχε διατελέσει ομοσπονδιακός προπονητής από το 1987 ως το 1999 συνδέοντας την θητεία του στην Κωπηλατική Ομοσπονδία με σπουδαίες επιτυχίες των εθνικών ομάδων σε όλο τον κόσμο.

Στη συνέχεια διατέλεσε προπονητής σε διάφορα σωματεία όπως και στη Σχολή Δοκίμων ενώ το τελευταίο διάστημα ασχολήθηκε και με τα διοικητικά του ΝΑΣ.

Το τελευταίο αντίο στον αξέχαστο Στέλιο Κυπριώτη θα πουν τα μέλη της Κωπηλατικής Ομοσπονδίας φίλοι και συγγενείς την ερχόμενη Δευτέρα 16 Ιουνίου στο ναό του Προφήτη Ηλία στις 4μμ.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

*Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο ο εκλιπών σε αποστολή της Εθνικής ομάδας μαζί με τους Γιάννη Κουρκουρίκη, Τόνια Σβάιερ και Γιώργο Μπούσιο
Πηγή: www.kopilasia.gr

"Έφυγε" ο Στέλιος Κυπριώτης

Posted: 13 Jun 2014 02:49 AM PDT

Από ορκωμοσία στη ΣΔΥΤΕΝ. Στην πρώτη σειρά δεξιά ο Ανθυποπλοίαρχος Π.Ν. Στυλιανός Σ. Κυπριώτης
Αντιγράφουμε από το Blog του Δημήτρη Κυπριώτη, αδελφού του εκλιπόντος

Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες,

Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω έστω και αυτές τις λίγες γραμμές για να ανακοινώσω την απώλεια του αγαπημένου μου αδελφού Στέλιου Κυπριώτη, που μόλις πριν από λίγες ώρες έφυγε από τη ζωή, ύστερα από ένα δύσκολο αγώνα που έδωσε για 10 ολόκληρους μήνες με πολύ δύσκολο αντίπαλο αυτήν τη φορά. Όμως θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω αυτήν τη σύντομη ενημέρωση προς όλους εσάς.

Ο Αρχιπλοίαρχος (Π.Ν) Στέλιος Σ. Κυπριώτης, έφυγε από τη ζωή ως μαχητής, όπως μαχητής και νικητής υπήρξε στη μακρά αθλητική και προπονητική του καριέρα. Δυστυχώς όμως αυτήν τη φορά η μάχη που έδωσε ήταν εντελώς άνιση, αφού και η επιστήμη στην περίπτωση της ασθένειάς του σηκώνει ψηλά τα χέρια. Όμως πάλεψε μέχρι το τέλος και ποτέ δεν λύγισε, μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή!

Αν και γνώριζε από την αρχή που εκδηλώθηκε η επάρατη ασθένεια, εντελώς ξαφνικά, ότι οι πιθανότητες "επικράτησης" του ήταν ελάχιστες, στο οικογενειακό και ιατρικό συμβούλιο που έγινε για να αποφασίσουμε ποια ιατρική πορεία θα ακολουθηθεί, δεν θα μπορέσω να ξεχάσω το αετίσιο βλέμμα και την αποφασιστικότητα του όταν έλεγε προς όλους μας:

" Μια ζωή ρισκάριζα στα πάντα και μαχόμουνα στα ίσα απέναντι και σε αντιπάλους πολύ προηγμένων αθλητικών χωρών και τις περισσότερες φορές νικούσα γιατί είχα πάνω από όλα Ελληνική ψυχή, τώρα θα κάνω πίσω; Πάμε για ΝΙΚΗ!"

Και αμέσως ξεκίνησε τον τελευταίο «κωπηλατικό μαραθώνιο της ζωής του» στον οποίο όμως δεν μπόρεσε να τερματίσει. Οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν….

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου αδελφέ!